هفته گذشته و در پی سفر نانسی پلوسی به تایوان، چین تصمیم به برگزاری رزمایش در اطراف تایوان گرفت. اقدامی که به گفته چین با استفاده از گلوله های واقعی انجام میپذیرد. همچنین شلیک موشک به آبهای دریای ژاپن در طی این رزمایش بر بازارهای مالی دنیا اثر گذاشت.
این در حالی است که هم اکنون روسیه، مهمترین متحد چین در حال جنگ با اوکراین است و بنظر میرسد اقدام به رزمایش چینی ها در نزدیکی تایوان که در پی اقدام تحریک آمیز آمریکا در پی سفر اخیر خانم نانسی پلوسی اجام پذیرفت، خاطرات سالهای گذشته طی جنگ سرد را زنده میکند.
آنچه در اینجا قابل توجه است تنش در منطقه ای در حال بالا گرفتن است که به عنوان قلب الکترونیک و کامپیوتر دنیا شناخته میشود. کافی است بدانیم که بزرگترین محصولات الکترونیکی و رایانه ای دنیا در کارخانه هایی در چین، هنگ کنگ، تایوان و سنگاپور قراردارد و بیشترین آمار تولید این محصولات را دارند.
از کالاهای ارزان قیمت و بدون برند الکترونیکی و رایانه ای گرفته تا مشهورترین برندهای دنیا مانند اچ پی و اپل و … بشترین آمار تولید این کالاها به منطقه جنوب شرق آسیا تعلق دارند. جایی که اکنون و به سرعت در حال تبدیل شدن به کانون تقابل میان قدرتها است.
بالا گرفتن تنش در این منطقه امنیت کل دنیا را به خطر خواهد انداخت.
مهم نیست که شما ساکن کدام نقطه از کره زمین هستید. به احتمال زیاد، همین حالا که این مطلب را میخوانید در حال استفاده از یک کالای ساخته شده در شرق آسیا هستید و به احتمال بیشتر این وسیله با یک پردازنده ساخت آمریکا یا ساخته شده در آسیا ولی با فناوری غربی هستید. پیوند فناوریهایی که از سیلیکون ولی صادر میشوند و در چین، هنگ کنگ، تایوان، کره جنوبی یا سنگاپور تولید میشوند، کالاهای الکترونیکی و یارانه ای با قیمت مناسب را به باقی نقاط دنیا عرضه میکنند. تصور کنید تمامی این محصولات در خاک آمریکا تولید میشدند. مسلما قیمت آنها با امروز تفاوت زیادی داشت و به این ترتیب تهیه آن برای مردم بسیاری از کشورها حتی غربی ها مشکل یا غیر ممکن بود.
حال با تنش ایجاد شده در این منطقه بسیاری به این فکر میکنند که چه خواهد شد اگر این تنشها بالا گرفته و به جنگ تبدیل شود. حقیقت این است که امنیت این منطقه از جهان به دلیل صنایعی که در آن قراردارند، اگر پر اهمیت تر از امنیت نفت در جهان نباشد، از آن کم اهمیت نیز نیست. آنهم در دنیایی که به شدت به فناوری اطلاعات وابسته است.
مسلما در صورتیکه تنشها در این منطقه بیشتر شود بر بازار اینگونه محصولات هم موثر خواهد بود. تصور کنید دو بلوک در حال جنگ با هم چگونه بر سر مسائلی از قبیل تامین کالایی که فناوری و سرمایه آن از یک طرف درگیر و تولید و اقتصادی سازی آن در طرف دیگر انجام میشود کنار خواهند آمد؟ و آیا در بحبوحه نتش و درگیری آیا اصولا کالایی از یک طرف به طرف دیگر حمل و فروخته خواهد شد؟
آیا تصور یک سناریوی آخر الزمانی در این میانه دور از دسترس است؟